Każdy lider ma swoje lustro. Nie w łazience, nie w windzie, a w ludziach, którzy z nim pracują. Jego emocje mają większe znaczenie, niż mogłoby się wydawać. Każdy ich przejaw jest odczytywany przez jego zespół jak komunikat.

Reklama

Kiedy jesteś spokojny, inni czują się swobodnie i bezpiecznie w Twoim towarzystwie. Gdy jesteś napięty, zaczynają chodzić na palcach. Wystarczy kilka słów wypowiedzianych w innym tonie niż zwykle, a pracownicy zaczynają zastanawiać się, czy coś się stało. Ma to sens, prawda? W niniejszym felietonie wyjaśnię Ci, skąd bierze się to zjawisko i co robić, by tworzyć emocjonalny klimat, który sprzyja rozwojowi i współpracy.

Jak działa emocjonalne zarażanie?

Badania przeprowadzone przez Hatfielda, Cacioppo & Rapson w 1993 roku na temat zjawiska „emotional contagion” wykazały, że [[ludzie wydają się być w stanie naśladować mimikę twarzy, głos i postawę innych osób z zadziwiającą szybkością. W rezultacie są w stanie w zaskakującym stopniu wczuć się w emocje innych osób.]] Jednocześnie autorzy podkreślili, że wiele z nas nie zdaje sobie sprawy ze znaczenia mechanizmu naśladownictwa i synchronizacji w kontaktach społecznych.

Jak to dokładnie działa? Kiedy widzimy czyjąś minę, postawę, słyszymy ton głosu, automatycznie je naśladujemy – na ułamek sekundy. Nasze mięśnie twarzy i ciało lekko reagują. Następnie nasz mózg interpretuje ten sygnał, czyli myśli: [[skoro mięśnie napinają się, jakbyśmy odczuwali złość, to znaczy, że faktycznie się gniewamy]]. To jest tzw. sprężenie zwrotne z ciała („facial feedback loop”). Wtedy jesteśmy już w pełni zarażeni konkretną emocją.

Reklama

Ma to duże znaczenie w grupie. Inne badanie z 2002 roku wykazało, że [[członkowie grupy doświadczający pozytywnego zarażenia emocjonalnego odnotowali poprawę współpracy, zmniejszenie konfliktów i wzrost postrzeganej wydajności zadań.]]

Zarządzanie emocjami jako kompetencja przywódcza

Dobrze, ale co można z tym zrobić? Warto pomyśleć o samoregulacji emocjonalnej. Daniel Goleman, twórca koncepcji inteligencji emocjonalne, uważa ją za jedną z pięciu kluczowych kompetencji przywódczych. Pozostałe cztery to: samoświadomość, motywacja, empatia i umiejętności społeczne.

Samoregulacja emocjonalna pozwala zatrzymać się między bodźcem a reakcją. Zaczyna się ona od zauważenia i nazwania emocji, jaką w danym momencie odczuwamy. Następnie wchodzimy w rolę obserwatora i nie walczymy z nią, nie podejmujemy działania, tylko zmieniamy sposób, w jaki o niej myślimy. Przykładowo zmieniamy: „to katastrofa” na: „to wyzwanie, któremu jestem w stanie podołać”.

Ważna jest również regulacja fizjologiczna. Tutaj przydatne jest świadome oddychanie, skuteczna relaksacja czy aktywność fizyczna – chociażby spacer! – która jest „resetem” dla naszego umysłu.

Dbaj o siebie, czyli higiena emocjonalna

Czym jest higiena emocjonalna? To sztuka dbania o siebie i zapobiegania chwilom, gdy emocje biorą nad nami górę. Wystarczy kilka drobnych nawyków, które dają duży efekt. Pierwszym z nich jest dawanie sobie przestrzeni na emocje i pytanie samego siebie każdego dnia: „Jak się dziś czuję?”. Drugi to dawanie ujścia tym emocjom: poprzez prowadzenie dziennika, rozmowę z kimś bliskim czy kontakt z naturą. Ważne jest również unikanie przebodźcowania, czyli koniec ze sprawdzaniem maila 50 razy dziennie i scrollowaniem w łóżku!

ZOBACZ TAKŻE: Odwaga w biznesie. Wyjdź ze swojej strefy komfortu

Gdy korzystasz z narzędzi, jakimi są samoregulacja i higiena emocjonalna, atmosfera w Twoim miejscu pracy zmienia się. Zespół zaczyna oddychać spokojniej, natomiast większe poczucie bezpieczeństwa pozwala ludziom zadawać pytania i wyrażać wątpliwości. Twoja emocjonalna dojrzałość buduje zaufanie i zaangażowanie, a także sprawia, że inni nie tylko z Tobą pracują, ale chcą pracować. Jeśli potrzebujesz wsparcia na tej drodze, oferowany przeze mnie coaching wyposaży Cię w odpowiednie umiejętności.

TEKST: Anna Gąsiorowska

Felieton ukazał się w miesięczniku BIZNES.meble.pl, nr 11/2025.